Ο κόσμος του Σύμπαντος

-Ο κόσμος αυτός πεθαίνει. Είπε χαμογελώντας ο Ιάκωβος.
-Κάτι πρέπει να κάνουμε για να το αποτρέψουμε αυτό.
-Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Όλα έχουν πάρει τον δρόμο τους. Έτσι πρέπει να γίνει.
-Γιατί το λες αυτό Ιάκωβε.
-Ο χρόνος από την στιγμή της δημιουργίας του σύμπαντος μέχρι την στιγμή που μιλάμε μας φανέρωσε κάποια μυστικά. Μυστικά που αφορούν το μεγάλο σχέδιο του θεού. Ο κόσμος είναι απλός παρόλη την πολυπλοκότητα που διακρίνουμε εμείς οι άνθρωποι, οι οποίοι είμαστε ένα πάρα πολύ μικρό κομμάτι του παζλ που λέγεται σύμπαν. Παρόλα αυτά όμως κάποιες φορές η απλότητα του σύμπαντος μας αποκαλύπτεται. Η χρυσή τομή που ανακάλυψαν οι αρχαίοι έφερε στο φως μια όμορφη σπείρα η οποία συναντάται στο σύμπαν σε διάφορες μορφές. Είτε είναι γαλαξίας ,είτε είναι κέλυφος σαλιγκαριού. Οι αρχαίοι έφεραν στο φως μιαν αλήθεια η οποία ήταν κρυμμένη αλλά ζωντανή από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας. Το σύμπαν διέπεται από απλούς νόμους οι οποίοι είναι ίδιοι σε κάθε γωνιά του. Όλα τα κομμάτια του αλληλοσυνδέονται συνθέτοντας έτσι το μεγαλεπήβολο πάζλ.
-Και γιατί σου φαίνεται απλό αυτό;
-Μα δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά. Αν θεωρήσεις ότι οι νόμοι υπάρχουν από πάντα σαν κάτι αέναο τότε είναι σαν να δημιουργούνται όλα από μόνα τους. Αν πάρεις έναν μαγνήτη και τον βάλεις κάτω από ένα χαρτί και ρίξεις πάνω στο χαρτί ρινίσματα σιδήρου τότε τα ρινίσματα θα σχηματίσουν μια συγκεκριμένη μορφή. Έτσι και στο σύμπαν τα πάντα παίρνουν την μορφή που τους δίνουν οι δυνάμεις και οι νόμοι. Σκέψου τώρα πόσα πράγματα έχουν φτιάξει οι άνθρωποι μόνο και μόνο επειδή παρατηρούν, εξερευνούν και ανακαλύπτουν. Για παράδειγμα τα ζώα, ένα κομμάτι του παζλ, μας έχουν δώσει πάρα πολλές εφευρέσεις. Μας μάθανε ας πούμε να πετάμε. Όταν βρίσκεις λύση σε ένα πρόβλημα, αυτομάτως βρίσκεις λύση και σε ένα άλλο που δεν γνωρίζεις. Βάζοντας ένα κομμάτι του πάζλ στη σωστή του θέση, άθελά σου συμπληρώνεις και άλλα κομμάτια.
-Το παράλληλο σύμπαν. Τώρα καταλαβαίνω.
-Ο άνθρωπος δημιουργεί. Μα και ο άνθρωπος δημιουργήθηκε. Βλέπεις ένα ψηλό όμορφο δέντρο. Τι εξυπηρετεί άραγε; Κάποιος ανθρωποκεντρικός θα έλεγε ότι μας χαρίζει οξυγόνο για να ζούμε εμείς. Τότε εμείς τι εξυπηρετούμε; Η πηγή της ζωής λένε πως είναι το νερό. Αν υπάρχει νερό υπάρχει και ζωή. Το ξέρεις ότι το νερό στους νεοδημιουργηθέντες πλανήτες το φέρνουν οι κομήτες; Αν παρατηρήσεις έναν κομήτη θα δεις ότι μοιάζει πολύ με σπερματοζωάριο.
-Και το ωάριο είναι ο πλανήτης;
-Πολύ σωστά. Ένας πλανήτης με ζωή, είναι ένας γονιμοποιημένος πλανήτης.
-Και μετά;
-Και μετά η εξέλιξη των ειδών. Η εξέλιξη είναι μια φυσική διαδικασία των ζώντων οργανισμών για να παράγεται ευφυΐα. Προσπάθησε και δες τους ζώντες οργανισμούς σαν ένα ον το οποίο προσπαθεί για κάτι. Αυτό το κάτι δεν είναι άλλο από την εξέλιξη.
-Ναι αλλά ο άνθρωπος θα καταστρέψει τον πλανήτη. Αυτό θέλει η εξέλιξη;
-Ξέρεις ότι το βασικό γνώρισμα των όντων είναι η επιβίωση. Κάθε οργανισμός εξελίσσει μηχανισμούς που θα τον βοηθήσουν να επιβιώσει. Και κάθε γενιά είναι πιο δυνατή από την προηγούμενη. Αυτό συμβαίνει και στον άνθρωπο. Πράγματι ο κόσμος μας πεθαίνει, και αυτό γίνεται σχετικά πρόωρα λόγω του υπερπληθυσμού και της κακής διαχείρισης των πόρων από τους ανθρώπου, αλλά πεθαίνει ο κόσμος που γνωρίζουμε. Γιατί υπάρχει και κόσμος άγνωστος σε εμάς. Ο άνθρωπος θα επιβιώσει. Αυτή είναι η μοίρα του και γι’ αυτό εξελίχθηκε. Και σίγουρα δεν είναι δικό του θέλημα.