Ο κόσμος των Τρελών

Εδώ στην πλατεία έχω να κάνω με πολλούς τρελούς που πάντα με κάνουν να ρωτάω τον εαυτό μου αν τελικά είναι τρελοί ή είναι άνθρωποι πολύ πιο μπροστά από την εποχή τους. Μια μέρα λοιπόν ένας τέτοιος τρελός με μια πλαστική σακούλα κοιμήθηκε στο διπλανό παγκάκι.
-Καλημέρα γείτονα, του είπα μόλις ξημέρωσε.
-Εγώ είμαι προφήτης και απαιτώ σεβασμό, μου είπε.
-Εντάξει προφήτη, τι νέα από το μέλλον;
Τότε εκείνος άρχισε να χαμογελάει και να κοιτάει τον ουρανό.
-Θες να μάθεις τι θα γίνει στο μέλλον; Γιατί;
-Θα ήθελα να ξέρω.
-Για ποιον λόγο;
-Έτσι.
-Το μέλλον είναι επικίνδυνο. Δεν πρέπει να παίζουμε με αυτά τα πράγματα.
-Πες μου και έχω εγώ την ευθύνη.
-Καλά λοιπόν. Αφού το θες τόσο πολύ θα στο φανερώσω.
Άνοιξε την σακούλα και μου έδωσε ένα βιβλίο ανάποδα χωρίς να φαίνεται ο τίτλος και ο συγγραφέας.
-Πρόσεχε. Μην το δουν οι άλλοι. Και σε καμιά περίπτωση μην πεις το μυστικό σε κανέναν, μου είπε και έφυγε.
Από περιέργεια και μόνο γύρισα το βιβλίο από την κανονική του μεριά και φάνηκε ο τίτλος. Γέλασα με την καρδιά μου. Ήταν λοιπόν ένα βιβλίο ιστορίας.